وب‌سايت مجله صوفي (شماره 106)                                                                                    

                             .   https://farsi.sufijournal.org


قضاوت

دکتر عليرضا نوربخش

ترجمه: دکتر صفورا نوربخش

انسان‌ها در ابتدا با شکار حيوانات و جمع‌آوري گياهان غذاي خود را تامين مي‌کردند. براي حفظ بقا مجبور بودند تا در برخورد با هرچيز به سرعت موقعيت خود را بسنجند و قضاوت کنند. بايد تشخيص مي‌دادند که حيواني که در مقابل آن هاست خطرناک است يا نه، گياهي که موجود است سمي ست يا مفيد، انسان ديگري که طرف آن‌هاست دوست است يا دشمن. لذا انسان بايد اين موضوع را به سرعت مي‌سنجيد تا قادر باشد واکنش مناسبي نشان دهد و از خطر مصون بماند. اما انسان اين مکانيزم ضروري براي بقا را چنان گسترش داد که غريزه‌اي که براي حفظ بقا الزامي بود به تدريج به حيطه‌ي اخلاقيات کشانده شد و به قضاوت خوب و بد تعميم پيدا کرد.

 

ادامه ...

نوروز مهرافزا

سـاقی بگـردان بــاده را مــا را ز خـود بیگانه کن

هـر روزمـان نـوروز کـن دل‌هـای مـا مستـانه کن

شـادی عطـا کن بـر همه بـا لطف بـی‌پـایان خود

وانگـه جهــان تــار را روشن بــه یک پیمـانه کن

بی تو دل و جان تیره شد هـر لحظه در زنجیر غم

آتش ز مهـرت بـرفـروز جــان‌های مـا پـروانه کن

بَـرکَـن حجاب از چشم مـا شورِطلب در جان فکن

چهـره گشا در ملـک دل چـون عاشقان دیوانه کن

تـا کی بـه دام خویشتن سـرگشته‌ی میـدان عقل

نـور حقیقت بـرفشـان ایـن مـا و مـن افسـانه کن

گمگشته در اندیشه‌هـا حیـران در ایـن دشت فنـا

برخوان به کوی عشق خود با خویشتن همخانه کن

عید است و مـا در کوی تـو با شوق دیدار تو مست

نـوری ببخش و بـزم مـا بـا مهر خـود شاهـانه کن

علیرضا نوربخش

22 اسفند 1403 خورشیدی، 12 مارس 2025، لندن

 


آدرس جديد وب سايت ديوان نوربخش

به سه زبان فارسي، انگليسي و اسپانيايي

Https://WWW.divan-nurbakhsh.org

 



 

(رباعیات 28)

دل تـا بــه طـواف دلبـری مـی‌گـردد ............... بـر شمس فلـک چـو اختـری می‌گردد

فـارغ بـود از کثـرت و غـوغـای وجـود ............... بـا مهـر مهـی چـو اخگـری مـی‌گردد

******

بـی رنـج نمـی‌تـوان حقیقت را یـافـت ............... چـون نـور شد و درون ظلمت بشکافت

عمر است بسی کوته و وقت است عزیز ............... مقصـد نبـود عیـان و بـاید کـه شتافت

******

یــک قطــره ز رحمـت الهــی بــاران ............... بــر بــاد نشست سـوی دریــا شـادان

در بحـر فـرو رفـت و از او هیـچ نمـاند ............... هـر چیز بـه اصل خـود رود در پـایـان

******

عـاشق نبـود آنکـه دلش ویـران نیست .............. هر روز و شبش در غم او حیران نیست

صد منع ز عشقش چـو کنی بـا منطق ............... جز چهره‌ی دلبرش دگـر برهان نیست

******

گفتـم کــه ز دلبــرم تقـاضــا نکنــم ............... آن چیــز نخــواسـت بــی‌محـابا نکنم

گفتـا کــه بیـا عـاشق دیـرینـه‌ی مـن ............... تـا چنـد تـو گـویـی کـه کنم یـا نکنم

 

علیرضا نوربخش

9 اسفند 1403 خورشیدی، 27 فوریه 2025، بمبوری




منتشر شد      
انگلیسی -   اسپانیایی -   روسی -   آلمانی -   استرالیا -   سوئدی -   ایتالیایی -   فرانسوی -   بلغارستانی -   اکراینی -   نیوزیلندی -   هلندی -   لهستانی -   کانادا -   بوستون آمریکا -   چک
ویکی پدیا سلسله نعمت اللهی -   ویکی پدیا جواد نوربخش
کلیه حقوق و مطالب این سایت متعلق به سلسله نعمت اللهی می باشد. استفاده و نشر مطالب آن با ذکر منبع آزاد می باشد